miércoles, 29 de diciembre de 2004

Dominó


Hoxe é o meu derradeiro día de traballo, e se ben, non fixen máis que queixarme do aburrido que era, agora creo que o vou botar de menos. Tamén deixo Lugo, cidade adoptiva durante este último ano. Pero como o prometido é débeda e ademais non sei cando poderei voltar a conectarme á rede (acabouse o chollo), aquí vos deixo xunto co taboleiro as regras de xogo, que debo dicir non lin enteiras porque me pareceron un coñazo pero o certo é que para non ter nin idea aínda xogamos bastante ben.

jueves, 23 de diciembre de 2004

Media Watch Global

Hoxe, aburrida xa de navegar por páxinas inglesas, embargoume a nostalxia (seguro que esta non é a verba máis axeitada) e non sei nin como escribin www.usc.es no navegador, pero o que é aínda peor despois pasei (tampouco sei como) á páxina da Facultade de CC da Comunicación.
Ó final resultou ser unha boa idea xa que dirixíndome directamente á información sobre o 1º Doutor Honoris Causa da nosa Facultade, Ignacio Ramonet, puiden ler un discurso sumamente interesante, se ben, como di emereci, se lle vai un pouco a cabeza co tema Hugo Chavez. O máis aproveitable do discurso foi o tema da recente creación do Media Watch Global, porque o da reflexión sobre a situación actual dos medios de comunicación (na que vin unha escasa ou nula autocrítica) xa a coñecemos todos. Seguín googleando e atopei esta carta de principios, para os que non saibades de que estou falando, como era o meu caso hai cinco minutos.
Carta de principios
Nosotros, participantes del II Foro Social Mundial de Porto Alegre y signatarios de este documento, convocamos a los ciudadanos y entidades de la sociedad civil de todo el mundo a asociarse a una red internacional que contribuya al análisis crítico, por parte de los ciudadanos, de los medios de comunicación y a la lucha por un periodismo ético a nivel local, nacional e internacional. La información completa y responsable es esencial para el funcionamiento de la democracia. En una era de reestructuración global de los medios de comunicación a escala sin precedentes, con la propiedad de los medios concentrada en pocas manos, la práctica de un periodismo ético se torna un elemento primordial.
La red de organizaciones que pretendemos crear será de naturaleza global pero podrá variar de país en país, estando basada en organizaciones no gubernamentales de ciudadanos, académicos o asociaciones de periodistas.
Las entidades afiliadas examinarán las noticias, señalando distorsiones a la ética y a la verdad, pero serán contrarias a la censura y no usarán métodos que puedan llevar a la restricción de la libertad de información. Estas entidades se solidarizarán con los periodistas que trabajen en organizaciones hostiles a un periodismo independiente, y que muchas veces enfrentan presiones para distorsionar o censurar las noticias con una actitud contraria a toda ética, en beneficio de los dueños de las empresas periodísticas o publicitarias. Se dará especial atención a la cobertura de las minorías raciales, étnicas y nacionales y a los grupos que sufran o hayan sufrido discriminación, para garantizarles en los medios de comunicación un espacio adecuado igual al de aquellos que históricamente han tenido voz. Junto al examen del contenido de las noticias estas organizaciones analizarán también las causas estructurales de una cobertura inadecuada, distorsionada o censurada, sea por la concentración del poder económico o por otras causas.
Periodistas del mundo.
Los fundadores del Observatorio Global de los Medios son fundamentalmente profesionales de la comunicación, periodistas, docentes o estudiantes de los departamentos de estudios sobre la comunicación de las universidades, pero también consumidores de información, o sea ciudadanos dispuestos a exigir veracidad, imparcialidad y calidad en los medios. En la fundación del OGM en la Universidad de San Pablo, y en la inauguración de los capítulos Brasil y Venezuela del mismo, estuvieron presentes:
Ignacio Ramonet, Francia, Le Monde Diplomatique.
Mauricio Matteuzzi, Italia, Il Manifiesto.
Francisco Herranz, España, El Mundo.
Bernard Cassen, Francia, Le Monde Diplomatique
Mario Dujisin, Portugal, agencia ANSA.
Arturo Guerrero Domínguez, Colombia, diario El Colombiano y revista Comercio de Fenalco. Carlos Gabetta, Argentina, Le Monde Diplomatique, edición Cono Sur.
Ivonne Trías Hernández, Uruguay, semanario BRECHA.
Steve Rendall, Estados Unidos, Fairnes & Accuracy in Reporting.
Darío Pignotti, Argentina, Página 12.
Ulisses Gorini, Argentina, radio Rivadavia.
Richard Gott, Inglaterra, ex editor jefe de The Guardian.
Ziraldo Alves Pinto, Brasil, Pasquín.
Ramón Chao, Francia, Radio France International.
José Bové, Francia, Vía Campesina.
Joaquim Palhares, Brasil, agencia Carta Maior.
Carlos Tiburcio, Brasil, periodista y escritor.
Carla Ferreira, Brasil, ATTAC, organizadora del Foro Social Mundial.
Miguel Túñez López, España, Universidad de Santiago de Compostela.
Eduardo Aliverti, Argentina, Escuela Terciaria de Estudios Radiofónicos

miércoles, 22 de diciembre de 2004

O tempo pasa


El tiempo no pasa sin dejar huella
cuando somos niños deseamos ser grandes
cuando somos grandes añoramos el ser chicos
el tiempo no pasa en vano
va dejando su marca en nuestro cuerpo
en nuestra mente
el tiempo no pasa en vano.
FERNANDA VELASCO

viernes, 10 de diciembre de 2004

A ameaza fantasma


Moi propio despois do filme que vin onte, "Shattered Glass" protagonizado por un novo ídolo adolescente, Hayden Christensen. Por certo que atopei un foro onde falaban dunha curiosa relación entre os seus dous últimos personaxes, por un lado Darth Vader, na Guerra das Galaxias e por outro lado, o xornalista Phillip Glass. Segundo este internauta no primeiro caso loita contra a Old Republic e no segundo contra New Republic, mensaxe subliminal?

Deixando extrañas hipóteses á marxe, con respecto ó carteliño, non é que teña medo de que unha bomba malintencionada poida acabar coa miña vida, que tamén. Pero case me da máis medo que un paranoico inglés poida decidir sen máis nin máis quen pode ou non pode ser terrorista e que se lle dea credibilidade. Voume tinguir de loira, lentillas azuis e malo será, non?

jueves, 9 de diciembre de 2004

Veneno na pel


Hoxe en día ser político non che é nada fácil. Na que te descoidas bótanche veneno na comida e podes quedar como o líder da oposición en Ucrania, Víctor Yuschenko. A verdade é que a foto impresiona, pero o máis impresionante, alomenos para min, é que todos temos unha hipótese sobre o que lle puido pasar a este home en menos de cinco meses para que se transformase de Dr Jekyll en Mr Hyde, pero as hipóteses non son probas e moi probablemente acabará morrendo sen que saibamos que ou quen acabou coa súa vida.

viernes, 3 de diciembre de 2004

Daquí á eternidade


Sempre quixen ter unha excusa para poder solicitalo e agora xa a teño. Segundo o Ministerio do Interior o pasaporte é un documento público, personal, individual e intransferible. Que non se preocupen que o gardarei coma un tesouro, só espero que de tanto gardalo despois poida atopalo.